Pochodzi ze Zdroju Jana usytuowanego u podnóża północnej części Góry Parkowej w Krynicy-Zdroju, na Polanie Janówka. To właśnie tutaj w połowie XX w., pracownik kąpielowy Jan Bojanowski odkrył kilkanaście wypływów wód leczniczych, z których trzy ujęte zostały w zdrój Jana, dzięki staraniom dr. Henryka Ebersa.

Jan jest silnie hipoosmotyczną szczawą wodorowęglanowo-wapniową z zawartością chlorków, bardzo moczopędną. Rozpuszczone w wodzie składniki mineralne podane do picia biorą udział w gospodarce wodno-elektrolitowej.

Stosowana w krenoterapii (kuracji pitnej).

Składniki: Ogólna zawartość składników mineralnych: 587,70 mg/l.

Wartości odżywcze

Aniony:

Wodorowęglanowy 329,50

Chlorkowy 51,50

Siarczanowy 39,75

Kationy:

Wapniowy 103,30

Magnezowy 16,70

Sodowy 15,76

Potasowy 1,60

W leczeniu – ściśle według wskazań lekarza. Profilaktycznie, ok. 500-700 ml (w indywidualnych przypadkach więcej) 3 x dziennie, 30-45 minut przed posiłkiem. Należy pić powoli, małymi łykami, o temperaturze takiej jaką posiada na wypływie, gdyż jej ogrzanie może skutkować utratą wielu właściwości biochemicznych z powodu wytrącania się niektórych składników mineralnych.

Wodę Jan można stosować w połączeniu z wodą Zuber, w stosunku 1:1 (100 ml : 100 ml) w leczeniu nieżytów nadkwaśnych oraz w stosunku 1:3 (100 ml wody Zuber : 50 ml wody Jan) w schorzeniach pęcherzyka żółciowego, wątroby, trzustki i przemiany materii. Celem zmniejszenia zawartości dwutlenku węgla w wodzie, mieszankę wód Zuber i Jan pijemy lekko podgrzaną w łaźni wodnej (ok. 40°C). W ten sposób unikniemy podrażnienia śluzówki i wzmożenia działania żółciopędnego i żółciotwórczego.

Przechowywać w suchym i chłodnym miejscu, w temperaturze 4-20°C.

• jan
• kryniczanka
• woda
• woda lecznicza